Bosbranden

Wat de media ons niet vertellen

Marjan Waldorp

Zijn de bosbranden in Australië
"Man Made Climate Change"?

Al weken berichten de media ons over de rampzalige bosbranden in Australië. Het gevolg van klimaatverandering, zo wordt ons voorgehouden.

Soms is de boodschap impliciet, dan weer heel expliciet, zoals bij de uitreiking van de "Golden Globes" 2020.

Russell Crowe – foto: news.com.au

Acteur Russell Crowe kon zijn prijs niet persoonlijk in ontvangst nemen, omdat hij naar eigen zeggen zijn huis en gezin in Australië moest beschermen tegen de bosbranden. Hij stuurde een boodschap voor het geval dat hij zou winnen, die werd voorgelezen door actrice Jennifer Aniston: ¹

Vergis je niet. De tragedie, die zich in Australië voltrekt is gebaseerd op klimaatverandering. We moeten gebaseerd op wetenschap in actie komen, onze arbeidskrachten wereldwijd omzetten naar hernieuwbare energie en onze planeet respecteren als een unieke en verbazingwekkende plek. Op die manier hebben we allemaal een toekomst.

Niet mis te verstane taal! Maar klopt de boodschap ook?
Laten we eens naar de feiten en officiële statistieken kijken en deskundigen aan het woord laten.

Willis Eschenbach

Bron: Australisch Bureau voor Meteorologie ²

Willis Eschenbach komt op de blogsite "Watts Up With That" tot heel andere conclusies: ³

Hoewel de laatste paar jaren droog zijn geweest in Australië, was het in de laatste helft van de 20e eeuw natter dan in de voorgaande helft. Niet droger. Natter. En veel natter.

In feite heeft iedereen onder de zestig nooit een droog Australië meegemaakt.

En over New South Wales:

En ik herhaal, ja, de laatste jaren in NSW waren droog ... maar nogmaals dat is weer. En ook hier geldt, de tweede helft van de 20e eeuw was veel natter dan de eerste helft. Niet droger. Natter.

Wat is hier de "olifant in de kamer"?
In zijn reactie verwoordt Quilter52 het echte probleem:

Quilter52 4 Jan 2020 22:35

Hi Steve en Willis,

Als Aussie woon ik niet ver van de getroffen gebieden. Ik heb vele jaren in veel van de gebieden gewandeld als jeugdleider en gewoon met vrienden. Veel van deze gebieden zijn jarenlang afgesloten geweest en ik heb gekeken en me zorgen gemaakt omdat de hoeveelheid brandbaar materiaal zich opstapelde en preventief afbranden werd verhinderd, vee dat vroeger in sommige van deze gebieden graasde werd buitengesloten (als zijnde niet "natuurlijk") en gemeentebesturen de mensen ervan weerhielden om bomen in de buurt van hun huis te verwijderen.

Bovendien Steve, veel planten in de brandende gebieden hebben vuur nodig om te ontkiemen. Hoeveel branden en jaren denk je dat het heeft geduurd voordat de flora zich had aangepast op het gebruik van verbranding om hun zaad los te laten uit zaaddozen en te laten ontkiemen? Er zijn ook historische gegevens over dit soort grote branden sinds Europese vestiging, naast bewijs van onze inheemse bevolking, die vuur gebruikte om land vrij te maken om makkelijker te kunnen jagen en rampzalige branden te verminderen.

Terwijl dit menselijke rampen zijn, doet Australië wat het doet. Het brandt als het heet en droog is.

En op dit moment ben ik op reis in Tasmanië. Vandaag rijden we door een gebied dat nog maar een paar jaar geleden is afgebrand. Natuurlijke branden hebben de neiging om snel door het bos te gaan en het bos herstelt zich. Als er veel brandstof is, is het vuur veel heter en richt het, niet verrassend, meer schade aan.

Warren Mundine

Warren Mundine – foto: news.com.au

Warren Mundine, Australische Aboriginal leider en politicus, zegt in een artikel in "The Daily Telegraph" 12 nov. 2019: ⁴

Wanneer gaat het moderne Australië - met al zijn technologie en wetenschap - in deze tijd van rampzalige droogte en bosbranden luisteren naar de Aboriginals en hoe onze voorouders dit harde continent hebben overleefd?

Als je denkt dat de mens het weer, de elementen en het klimaat kan beheersen, hou je jezelf voor de gek. Je zou meer succes hebben als Koning Canute die op zijn troon zit op het strand en het tij terugdraait.

En verder:

Het bedroeft me om de verslagen te lezen van bewoners en vrijwillige brandweerlieden over het gebrek aan gevarenreductie en de vijf tot tien jaar aan brandstof, die zich in het bos heeft opgehoopt.

Wat hierachter zit is de ondeugdelijke opvatting van de Groene groeperingen dat risicovermindering d.m.v. verbranding slecht is, zelfs de traditionele verbranding door Aboriginals.

Vic Jurskis

Vic Jurskis – foto: volunteerfirefighters.org.au

Houtvester Vic Jurskis schreef na zijn loopbaan in het bosbeheer in 2015 een boek over hoe de Aboriginals vuur gebruikten om het bos te beheren: "Firestick Ecology". Hij pleit ervoor om de eeuwenoude kennis en ervaring van de Aboriginals te combineren met moderne wetenschap.

Op 14 nov. 2019 schreef hij een open brief aan de minister-president, de premiers, de ministers en de leiders van de oppositie. ⁵

Vic Jurskis schrijft:

Mensen verliezen hun leven en we ervaren een ongekende ecologische, sociale en economische verwoesting als gevolg van een slechte politiek. Het ligt volledig in uw macht om een einde te maken aan deze afschuwelijke situatie. In plaats daarvan krijgen de Australiërs te horen dat branden in extreem weer oncontroleerbaar zijn en dat we niets kunnen doen.

De Aboriginals kwamen echter zo'n 65.000 jaar geleden aan en vestigden 's werelds meest duurzame cultuur. Ze hielden gezonde en veilige landschappen in heel Australië in stand gedurende 40.000 jaar van soms extreme klimaatveranderingen. Ze hadden geen laarzen, overalls, helmen, rookbrillen, brandweerauto's, blusvliegtuigen, computers, incidentcontrollers of hulpdiensten nodig.

De huidige weers- en bosbranden situatie is niet ongekend en ook niet onverwacht. Deze recentste holocaust is een direct gevolg van de ongekende accumulatie van 3D continue brandstoffen als gevolg van de groene invloed op de politiek. Bijvoorbeeld, in december 1792, met temperaturen tussen de 40-50 graden en huilende noordwestelijke stormen, waren de kolonisten in staat om de branden rond Sydney en Parramatta met groene takken te beheersen, waarbij ze slechts een hut en een paar tuinen en hekken in Sydney verloren, en een hut, bijgebouwen en een stapel korenschoven in Parramatta. Onder dezelfde weersomstandigheden gingen in januari 1994 vier mensenlevens verloren en honderden huizen, toen 800.000 hectare in NSW in brand vloog ondanks de inspanningen van duizenden brandweermannen met brandweerauto's en blusvliegtuigen.

Het gaat allemaal om brandstof, niet om het klimaat.

David Packham

Werd de Australische overheid niet door deskundigen gewaarschuwd voor het toenemende gevaar op grote bosbranden als gevolg van ecologisch bosbeheer? Oh ja, zeker wel! O.a. bosbrand wetenschapper David Packham waarschuwde bij herhaling.

David Packham - foto theage.com

Als lid van de Australische Bosbrand Commissie waarschuwde David Packham in 2010 dat de regels te complex waren om de wegkanten te schonen van brandbaar materiaal: ⁶

Er is momenteel een duidelijke nadruk op bescherming van het milieu in plaats van op risicovermindering op bosbranden.

In 2015 waarschuwde Packham in antwoord op een evaluatie van de hoeveelheid brandstof in de bossen door de Inspecteur-generaal voor het Beheer van Noodsituaties: ⁷

Het bosbrandstofpeil is de afgelopen 30 jaar verslechterd door 'misplaatste groene ideologie', gevestigde belangen, politieke mislukking en wanbeleid, waardoor een enorme bosbrandgevaarlijke situatie is ontstaan.

Hij betoogde dat, tenzij de hoeveelheid jaarlijkse preventieve afbrandingen, momenteel 5 procent van de openbare grond, wordt "verdubbeld of bij voorkeur verdrievoudigd, er een massale bosbrandramp zal plaatsvinden. Het bos- en berggebied zal achteruit gaan en mogelijk onherstelbaar beschadigd worden en huizen en mensen zullen verbranden."

Californië (VS)

De overeenkomsten tussen de Australische en Californische politiek, de vegetatie en het klimaat zijn altijd frappant geweest. Beide plaatsen zijn beeldschoon, uiterst links en politiek groen. Op beide plaatsen leven mensen graag rond een vegetatie die elk jaar voldoende uitdroogt om torenhoog te verbranden - met of zonder klimaatverandering.

Dit schrijven Patrick Michaels en Myron Ebell in hun artikel over bosbranden in Australië en Californië in de "Washington Examiner". ⁸

Californië neerslag 1895-2019 - NOAA

Volgens de schrijvers is er geen teken van klimaatverandering.

De neerslag in Californië, helemaal terug tot 1895, laat volgens de data van de National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA) geen enkele systematische verandering zien. Er is één superdroog jaar, 2013. Zo'n uitzondering is duidelijk weer en niet klimaat.

Het probleem is verkeerd beleid:

Decennia van opzettelijk beleid hebben geleid tot de tragische Camp Fire in Californië en andere rampen. Dit beleid omvat een drastische vermindering van de houtoogst in de nationale bossen (Californië is meer dan 45% federaal land), het bovengenoemde beleid van brandbestrijding, en een aanzienlijke vermindering van het vee dat op federaal land graast.

Verder zijn grote delen van de inheemse vegetatie van Californië vervangen door, jawel, Australische Eucalyptus, die de East Bay vuurstorm van 1991, die 25 doden veroorzaakte en, volgens de Staatsradio, duizenden mensen door brand uit hun huis verdreef, aanzienlijk heeft versterkt.

Na de hevige bosbranden in 2018, waarbij 100.000 ha land verbrandden, stuurde president Donald Trump een tweet de wereld in:

Er is geen enkele reden voor deze enorme, dodelijke en kostbare bosbranden in Californië, behalve dat het bosbeheer zo slecht is. Elk jaar worden er miljarden dollars uitgegeven, omdat zoveel levens verloren gaan, allemaal als gevolg van grof wanbeheer van de bossen. Nu herstellen, of geen Fed-betalingen meer!

Uiteraard werd deze tweet door onze media genegeerd, maar recent nog kreeg Trump bijval van professor brandwetenschap Scott Stephens van de Berkeley universiteit: ⁹

75% van de schade van de bosbranden was te wijten aan "de manier waarop we het land beheren en ons landschap ontwikkelen"

Luister ook naar het trieste relaas van Jennifer Fielder, CEO van de American Lands Council, tijdens een presentatie op de 13e Heartland International Conference on Climate Change. Een verhaal over verwaarloosde ecologische pseudo oerbossen, volledig afgesloten van de buitenwereld (wegen geblokkeerd, niemand mag er in), vol met dood hout, zeer brandgevaarlijk:

youtube.com: Jennifer Fielder, ICCC13

Conclusie

Je kunt er niet omheen! Zelfs wanneer je klimaatverandering een rol wilt toedichten, dan nog is het zó duidelijk dat de hoofdoorzaak "groen" ecologisch bosbeheer is! In Australië en de VS is hierover ook publieke discussie. Kijk en luister bijv. naar de uitzending van Andrew Bolt, presentator van Sky News Australia, waarin hij "gehakt" maakt van klimaatverandering als de oorzaak van de bosbranden:

youtube.com: Greens are ‘snake oil salesmen’ profiting from tragedy

Bij ons draaien de media echter alleen de grammofoonplaat van de klimaatverandering. Het volledige verhaal wordt de burger niet verteld. Wat niet "in het straatje past", wordt stilgehouden. De burger zou nog eens zelf na gaan denken en ongewenste conclusies trekken... Onze journalisten zijn geëngageerd. Ze bedrijven actie-journalistiek. Zij vertellen ons wat wij moeten denken. Zo worden we dag in dag uit platgewalst met de klimaatconsensus.

Doorgeslagen ecologisme is echter een serieus probleem! Overal in de ontwikkelde wereld zien we hetzelfde patroon. De stadse mens, wel doorvoed, smartphone in de hand, de rijke linkse elite vooraan, ontwikkelt een dromerige, wereldvreemde relatie met de natuur. De mens is slecht. De natuur is puur en goed. De pre-industriële tijd wordt verheerlijkt, de armoede en de veel lagere levensverwachting in die tijd vergeten. En zo ontkiemt "groen" ecologistisch gedachtengoed. De burger wordt ingemetseld in muren van bureaucratische regels, de natuur daarentegen moet de vrije loop krijgen, want "Moeder Natuur" weet immers het best wat goed voor haar is. De lessen uit het verleden dat de natuur ook ruig en gevaarlijk kan zijn, worden genegeerd of vergeten.

De bosbranden in Australië en Californië laten zien waar deze naïeve relatie met de natuur toe kan leiden: totale verwoesting met verlies van mensenlevens, grote schade aan eigendommen en grote schade aan de natuur. Een volledig wilde natuur gaat niet altijd samen met menselijke aanwezigheid. Stel dat we in Nederland alle dijken zouden doorsteken en de natuur volledig zijn gang zouden laten gaan. Dan zou het grootste deel van Nederland onbewoonbaar worden.

Van doorgeschoten ecologisme zullen we terug moeten naar een meer pragmatische relatie met de natuur. Dat is de les, die we hier moeten leren. Als we als mensen op een veilige manier willen leven, wonen en werken, dan zal het vaak noodzakelijk zijn om de wilde natuur te cultiveren. We moeten het water beheersen, het landschap beheren en de wilde dieren in toom houden. Alleen dan is planeet Aarde voor ons mensen leefbaar!